ارزش‌گذاری سهام در کشورهای در حال توسعه

چگونگی محاسبه ارزش شرکتهای فعال در کشورهای در حال توسعه از دید سرمایه‌گذاری خارجی که دارای پرتفوی دارایی متنوع است. به طور کلی در رویکردهای ارزش‌گذاری رسمی و واقعی، دو رویکرد به روش ارزش فعلی جریان وجود دارد:

رویکرد ارزش‌گذاری واقعی ـ در این روش ارزش‌گذاری، جریان های نقدی واقعی یعنی تعدیل شده به منظور در نظر گرفتن اثر تورم، با نرخ هزینه سرمایه واقعی تنزیل می‌شوند.

رویکرد ارزش‌گذاری اسمی ـ در این روش ارزش‌گذاری، جریان‌های نقدی اسمی با نرخ هزینه سرمایه اسمی، تنزیل می‌شوند.

منظور از جریان نقدی واقعی، جریان نقدی برآورد شده با قیمت‌های کنونی است. جریان‌های نقدی اسمی بر اساس قیمت‌های زمان وقوع جریان نقدی برآورد می‌شوند.

 نکته اساسی این است که اگر دو روش به گونه‌ای درست مورد استفاده قرار گیرند، ارزش برآورد شده یکسان خواهد بود.

پیش‌بینی جریان نقدی برای شرکتهای فعال در کشورهای در حال توسعه مشکل است، زیرا بازارهای کشورهای در حال توسعه سطوح بالایی از تورم را تجربه می‌کنند، که این خود تمایز میان جریانهای نقدی و نرخهای تنزیل واقعی و اسمی را پر اهمیت می‌سازد. در این رویکردها سه موضوع که نیاز به توجه ویژه دارند، عبارتند از:

ـ مالیات بر درآمد، بر پایه سود اسمی محاسبه می‌شود. بنابراین نیاز است که سود، پیش از مالیات اسمی برآورد شود.
ـ جریان نقدی واقعی ناشی از تغییر سرمایه در گردش، برابر با تغییر در سرمایه در گردش واقعی نیست. بنابراین ابتدا باید جریان وجوه نقد اسمی ناشی از تغییر سرمایه در گردش محاسبه شده، سپس با استفاده از شاخص تورم مناسب، به جریان نقدی واقعی تبدیل شود.

ـ هنگامی که تورم بالاست، پیش‌بینی مخارج سرمایه اسمی به وسیله اعمال یک رابطه فرضی میان فروش اسمی و مخارج سرمایه‌ای، دشوار است.

 بنابراین مخارج سرمایه‌ای ، استهلاک ، و

 (Earning Before Interest, Tax, epreciation and Amortization=FBITDA)

(سود خالص+ هزینه بهره + هزینه مالیات + هزینه استهلاک)

می‌بایستی به صورت واقعی (و نه رسمی) پیش بینی شوند.